Σάββατο 21 Νοεμβρίου 2015

Εραστών ταχυ-δρόμος

Και τελικά, σου άρεσε τόσο πολύ η τέχνη μου.....!!!!
Νανουριζόσουν όταν σου διάβαζα με περίσσιο πάθος τις γραμμές μου. Με περίσσιο πάθος ταξίδευες στις άκαιρες σκέψεις σου κι εσύ εκείνες τις πολύτιμές μου στιγμές. Και ζήλευες... Ζήλευες που δεν υπήρξες έμπνευση της καταθλιπτικής δημιουργικότητάς μου. Και αποφάσισες να μπεις στον ανταγωνισμό. Έλεγες πως δεν ήθελες, μα φοβήθηκες πως δε μπορούσες. Σου άρεσε πολύ η τέχνη μου κι ας έκανες πως κοιμόσουν. Και θέλησες να με ξυπνήσεις. Μ αλήθεια, μπορώ και χωρίς αυτή. Μου αρκεί η ζωή. Σου πα πώς μου λειψε, μα πιο εύστοχο ήταν ότι τη νοστάλγησα. Μ οδηγείς να δημιουργήσω, μα εγώ θέλω να δημιουργηθώ. Αυτό το περίσσιο πάθος μου.... Πόσα να του καταλογίσω; Ήθελα να ζήσουμε με τέχνη, όχι να ζήσω για την τέχνη. Ήταν που αμφισβήτησα κι εγώ το μπορετό σου. Κι ακόμα, μη σου πω...... Απαντήσεις-διευκρινίσεις κυνηγάω.......περιμένοντας...σαν τον σοφό των Κινέζων. Μα πόσο σοφός μπορεί να ναι κάποιος που δεν ξέρει; Αμφισβητήσεις σε πλεονασμό. Αλλά εσένα η τέχνη μου σου απάντησε. Μέχρι να μάθω κι εγώ.....
https://www.youtube.com/watch?v=4OYhlcPJZbc

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου