Τρίτη 7 Οκτωβρίου 2014

Απ' αλλού........γι' αλλού......στο αλλού.....

Για κάποιο λόγο επιμένεις.... Σε ρωτάς γιατί. Κάτι καλό θα υπάρχει εκεί μάλλον. Ή κάτι πρωτόγνωρο. Κάτι δεν πάει, αλλά επιμένεις να επιμένεις. Όχι να υπομένεις! Άλλο πράγμα είναι τούτο. Κουράζεσαι, θυμώνεις, μα εκεί εσύ. Δεν πεισμώνεις. Απλώς συνεχίζεις. Κι ο άλλος ίσως και  να υπομένει. Ο ένας επιμένει, ο άλλος υπομένει. Πάντως και οι δύο ()π()ΜΕΝΟΥΝ. Το πάνω και το κάτω αλλάζει μόνο. Και κάπου εκεί μπαίνει σφήνα η ερώτηση: Ποιος από τους δύο προσπαθεί; Ο υπομένων ή ο επιμένων; Και οι δύο; Ίδιος στόχος και  να προσπαθούν τόσο διαφορετικά; Μοιάζει με μάχη που έχει μόνο απώλειες και ποτέ κατακτήσεις! Μα είναι σαφώς καθορισμένοι οι στόχοι. Και οι ανάγκες. Ίσως όχι οι προμήθειες.

"Νιώθω μεγάλη μοναξιά μέσα στο πλήθος"....... Όταν εσύ είσαι όλο μου το πλήθος. Κι όταν είμαι με το πλήθος και λείπεις εσύ.

Σιωπή!!!! Τόσο σιωπηλή. Τόσο θορυβώδης. Τόσο βρωντοφωναχτή! Παλιά μελωδική. Σιωπή. Τόσο εποικοδομητικά δυσμενής. Τόσο δυσμενώς εποικοδομητική (;)

Αλλιώς. Όπως εκεί. Όπως πριν. Όπως μέσα. Έτσι. Έτσι αλλιώς. Μα προσπαθούμε και αλλιώς. Πώς;

Ούτε τέλος, ούτε αρχή. Και τέλος και αρχή. Και πάμε πάλι απ' την αρχή. Ξανά και ξανά απ' την αρχή, χωρίς τέλος....στο τέλος.  

Και ποιός σου πε κούκλα μου πως αυτό που βαφτίζεις προσπάθεια, είναι στ αλήθεια τέτοιο; Ωραία τη στολίζεις τη συμπεριφορά..... Φρου φρου κι αρώματα να μη μυρίσει άσχημα. Και την ώρα της απογύμνωσης; Αντιμέτωπη με τον καθρέφτη.

Επαναλαμβανόμενο μοτίβο. Έξω ανάγκη σου εκ των έσω τους. Και μετά οι καρποί. Μα υπάρχει πλήθος πεινασμένο και μπορεί να σε προλάβει. Κι έπειτα κανένα μήλο δε θα σε χορτάσει. Το μήλο είναι για να μοιράζεται κοπέλα μου. Όχι όπου κι όπου.... Μετά θα συνοδεύσει γενιές.... Μα εκεί που θα βρεις κηπουρό.......να ξέρει να φροντίζει τη μηλιά. Και τότε να δεις σοδειά.....!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου