Παρασκευή 20 Σεπτεμβρίου 2013

Μέτρα αν, να χάνεις να.

Και υποθετικά σου λείπει... Και συ πας να κάνεις την υπόθεση πραγματικότητα... Έχεις τόσο θάρρος ή μήπως έχεις τόσο θράσος?

Η στιχομυθία με το μέσα στο ίδιο συμπέρασμα σε οδηγεί συνεχώς... Μήπως θα ήταν προτιμότερο για την εξέταση και άλλων πιθανών εναλλακτικών, να επεκταθεί και "στα έξω"? Γίνεται να υπάρχει μονόδρομος? Ή μήπως είναι σταυροδρόμι και πρέπει να διαλέξεις την κατεύθυνση, τον προορισμό...(?) Μα, όπου κι αν θες να πας, όσο κοντά ή μακριά κι αν είναι, ακόμα και αν επιλέξεις την αντίθετη κατεύθυνση, κάνοντας τον κύκλο ακόμα ακόμα, κάποια στιγμή δε θα φτάσεις? Θα φτάσεις... Μα θα καθυστερήσεις... Μα θα ξοδέψεις επιπλέον ενέργεια.... Όμως δε σου περισσεύει... Είναι και απεργία και δεν έχεις από πού να προμηθευτείς καύσιμα...
Ναι, ειναι αλήθεια... Διανύοντας μεγαλύτερη απόσταση θα κερδίσεις κιόλας, δε θα χάσεις μόνο. Θα κερδίσεις γνώση, πληροφορίες, εμπειρίες... Όμως, απ' τη στιγμή που οι αποθήκες σου είναι άδειες μπορεί το ταξίδι σου να μείνει στη μέση... Μπορεί ποτέ να μη φτάσεις. Θα σταματήσεις κάπου που πάλι δε θα 'χει ούτε πίσω ούτε μπρος... Μα αν σταματούσε ως τότε η απεργία? Άν συναντούσες καποιον που σου χάριζε ή σου δάνειζε? Αν, αν, αν... Ρισκάρεις?
Χρόνια έχεις ενηλικιωθεί (βιολογικά). Ο έφηβος γιατί δε σε ξεχνάει? Σ' αγάπησε τόσο? Τον αγάπησες και τον κέρδισες? Ή μήπως σε βοηθά να ζεις?
http://www.youtube.com/watch?v=zt1R8LQ5-LI

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου