Σε κόσμο αλλοτινό....φτιαγμένο με άλλα υλικά...από άλλο πλάστη... Από αυτόν που πιάνει το χέρι του....
Σε χρόνο εκτός ορίων.... Αυτόν που δεν τον μετρούν τα πανάκριβα ρολόγια που φοράς...Αυτόν που χάνεις να μετράς και χάνεσαι στο πέρασμά του....
Με παρουσίες χωρίς σκιές... Απ' αυτές που έχουν πρόσωπα και δεν χρειάζονται τις μάσκες για να φανούν....
Εκεί που τα λουλούδια μυρίζουν ακόμα...που τα τραγούδια ακούγονται χωρίς παράσιτα....που το γέλιο είναι ρυάκι και το άγγιγμα φωτιά....
Εκεί που τα κενά ανάμεσα στα δάχτυλά σου καλύπτονται από τα δάχτυλα του χεριού του άλλου.....
Το κενό είναι για να γεμίζει....Έχει αέρα το κενό και αν φυσήξει πολύ μπορεί και να τα πάρει όλα...
Εκεί που φυσάει μόνο για να φύγουν τα σύννεφα και να φανεί ο ήλιος....
Εκείνο είναι το αλλού που σου 'λεγα να πας....Και μετά δε θες να ξαναφύγεις.
Μα τι σου περιγράφω τώρα? Αφού δεν έχεις καν υποψιαστεί το ενδεχόμενο του ταξιδιού, πώς να φανταστείς τον προορισμό και ακόμα περισσότερο τη μονιμη εγκατάσταση...
Δε φταις εσυ...Η φαντασία σου φταίει που δεν οργιάζει...
Δε φταις εσύ... Οι γύρω σου φταίνε που τους αρέσει ο τόπος σας...
Δε φταις εσύ... Τα ναύλα φταίνε που θέλουν κόπο...
Δε φταίς εσύ... ΕΓΩ ΦΤΑΙΩ ΠΟΥ ΘΕΛΩ ΝΑ ΤΕΡΜΑΤΙΣΕΙΣ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ...
http://www.youtube.com/watch?v=THY2RkobLzg&list=FLTY6pj61OraKIZZJv_4-QEw
Σε χρόνο εκτός ορίων.... Αυτόν που δεν τον μετρούν τα πανάκριβα ρολόγια που φοράς...Αυτόν που χάνεις να μετράς και χάνεσαι στο πέρασμά του....
Με παρουσίες χωρίς σκιές... Απ' αυτές που έχουν πρόσωπα και δεν χρειάζονται τις μάσκες για να φανούν....
Εκεί που τα λουλούδια μυρίζουν ακόμα...που τα τραγούδια ακούγονται χωρίς παράσιτα....που το γέλιο είναι ρυάκι και το άγγιγμα φωτιά....
Εκεί που τα κενά ανάμεσα στα δάχτυλά σου καλύπτονται από τα δάχτυλα του χεριού του άλλου.....
Το κενό είναι για να γεμίζει....Έχει αέρα το κενό και αν φυσήξει πολύ μπορεί και να τα πάρει όλα...
Εκεί που φυσάει μόνο για να φύγουν τα σύννεφα και να φανεί ο ήλιος....
Εκείνο είναι το αλλού που σου 'λεγα να πας....Και μετά δε θες να ξαναφύγεις.
Μα τι σου περιγράφω τώρα? Αφού δεν έχεις καν υποψιαστεί το ενδεχόμενο του ταξιδιού, πώς να φανταστείς τον προορισμό και ακόμα περισσότερο τη μονιμη εγκατάσταση...
Δε φταις εσυ...Η φαντασία σου φταίει που δεν οργιάζει...
Δε φταις εσύ... Οι γύρω σου φταίνε που τους αρέσει ο τόπος σας...
Δε φταις εσύ... Τα ναύλα φταίνε που θέλουν κόπο...
Δε φταίς εσύ... ΕΓΩ ΦΤΑΙΩ ΠΟΥ ΘΕΛΩ ΝΑ ΤΕΡΜΑΤΙΣΕΙΣ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ...
http://www.youtube.com/watch?v=THY2RkobLzg&list=FLTY6pj61OraKIZZJv_4-QEw
