Τι;

Σε άδειους δρόμους, σε σκοτεινά μπαρ, ρημαγμένα απ' την απουσία της ουσιαστικής παρουσίας, φιγουράρεις. Χωρίς θαυμαστές, ούτε καν με θεατές. Ανυποψίαστο το πλήθος δε σταματα. Προχωρά. Όλοι προχωρούν. Πού πάνε άραγε; Η διαδρομή είναι μεγάλη, κουραστική. Έτσι, οι περισσότεροι, έχασαν το στόχο τους στην προσπάθειά τους να τον βρουν. Τελικά, τι έχει σημασία; Το ταξίδι ή ο προορισμός; Πάνω που καταλήγω, αναρωτιέμαι ξανά. Και τα ερωτηματικά πληθαίνουν. Πότε θα φύγει το κόμμα; (; - , = .)

Άδειασαν οι τηλεκάρτες... Μείναμε με το ακουστικό στο χέρι. Το αυτί μας αγγίζει ο ήχος της σωπής. Αυτός ο βουβός, ο ανύπαρκτος ήχος. Μια φωνή που δε μιλά. Κι αν μιλά δεν την ακούμε. Χρειάζεται να φωνάξει. Έχουν πληγωθεί οι χορδές και δεν ακούγεται.
Τελείωσε και το νερό... Διψάμε μα δεν έχουμε να πιούμε. Είναι που το 'πιαμε μονομιάς; Είναι που δεν ψάχνουμε στα σωστά μέρη; Είναι που δεν έχουμε άλλα αποθέματα; Είναι που ό,τι βρίσκουμε είναι μολυσμένο; Σίγουρα κάτι είναι... Και μεις ακόμα διψάμε!

ΔΕΛΦΙΝΙΑ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΝ ΝΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ

Φτιάχνεις ένα σωρό από ψέματα....Και δε ζεις απλώς μ'αυτα.... Ζεις μέσα σ'αυτά πλέον. Και δεν το κάνεις γι'αλλο, παρά μόνο γιατί δεν αντέχεις εσένα, τις επιλογές σου. Θες να ξαλαφρώσεις λίγο απ' τα λάθη σου. Κι ειναι όμορφο το ψέμα σου. Το πιστεύεις τόσο, μέχρι που γίνεται αλήθεια σου. Και ζεις ήρεμος... Δεν ταράζεσαι απ' τη φουρτουνιασμένη θάλασσα του απογοητευμένου σου εαυτού. Ενός εαυτού που εσύ απογοήτευσες. Και που θα σωθείς απ' τη φουρτούνα, όταν θα γραπωθείς απ' το ψέμα σου, που ως σωσσίβιο θα έρθει να σε σώσει. Μα, κι αυτό το ψέμα, έσυ το έφτιαξες πάλι. Όλα ξεκινούν και τελειώνουν σε σένα.
Κι είναι κρίμα να μη μοιράζεσαι. Όμως κανείς δε θέλει να κολυμπά σε φουρτουνιασμένη θάλασσα, ειδικά όταν δεν υπάρχει καμία ένδειξη ηρεμίας. Κι έτσι θα συνεχίσεις να ζεις μέσα στο ψέμα σου. Μέχρι τη στιγμή που θα συνειδητοποιήσεις, ότι απ' το να αναλώνεσαι στο να φτιάχνεις ψέματα, θα ήταν προτιμότερο να αναλώνεσαι για να φτιάξεις μια πιο όμορφη αλήθεια......με όσα μέσα διαθέτεις..... Τουλάχιστον έτσι, έχεις πολύ περισσότερες πιθανότητες κάποια στιγμή η θάλασσά σου να ηρεμήσει για τα καλά.....
Και..........πού ξέρεις; Μπορεί να συναντήσεις και κάποιον , που θα σου χαρίσει αυτός σωσσίβιο. Γι' αυτό, μη σταματάς να κολυμπάς! Δελφίνια συνεχίζουν να υπάρχουν......
http://www.youtube.com/watch?v=eO82d3mo_TU